​

Leczenie ortodontyczne polega na korygowaniu wad zgryzu. Z jego pomocą naprawia się również wady szczękowo-twarzowe oraz wszelkie nieprawidłowości w ustawieniu zębów. Do ortodonty chodzą głównie dzieci, choć leczy on osoby w różnym przedziale wiekowym. Założenie aparatu jest częściowo refundowane dla dzieci do 12 roku życia.

Czym jest ortodoncja?

Ortodoncja to dział stomatologii zajmujący się korygowaniem i leczeniem wad zgryzu oraz innych nieprawidłowości w usytuowaniu zębów. Przeprowadza się je również ze względów estetycznych lub profilaktycznie. Lekarz, który się tym zajmuje, to ortodonta. Z jego usług korzystają najczęściej mali pacjenci, choć leczy również dorosłych, u których wady zgryzu objawiają się późniejszymi kłopotami z dziąsłami. Dla nich leczenie ortodontyczne jest w pełni odpłatne. Częściowa refundacja z Narodowego Funduszu Zdrowia należy się dzieciom, które nie ukończyły 12 roku życia. Zwrot nie obejmuje kosztów poniesionych przy zakupie aparatów stałych.

Rodzaje wad zgryzu

Nie wszystkie wady zgryzu mają charakter wrodzony (co oznacza, że powodem ich powstania były czynniki genetyczne). Część nieprawidłowości powstaje na skutek urazów mechanicznych lub złych nawyków wykształconych w dzieciństwie. Niezależnie od przyczyny mogą one stanowić źródło poważnych problemów w przyszłość. Ich konsekwencją są często choroby dziąseł oraz przyzębia, a także niezdolność do normalnego przeżuwania pokarmu. Wady zgryzu uniemożliwiają też dopasowanie protezy u osób w podeszłym wieku. Dzieli się je na: pionowe, czyli dotylne i doprzednie, poziome, takie jak zgryz otwarty i głęboki oraz poprzeczne (zgryz krzyżowy lub przewieszony). Wady mogą się ze sobą łączyć. Nazywa się je wtedy złożonymi. Ortodonci zajmują się również leczeniem nieprawidłowości uzębienia np. stłoczeniem, szparowatością lub zatrzymanymi zębami.

Na czym polega leczenie ortodontyczne?

Leczenie ortodontyczne polega na skorygowaniu wady za pomocą aparatu:

• ruchomego ‒ refundowanego przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Zwrot obejmuje jedynie część kosztów wykonania aparatu i należy się wyłącznie dzieciom, które nie ukończyły 12 lat. Zaletą jest możliwość wyjmowania ich na jakiś czas, co ułatwia zjedzenie posiłku lub szczotkowanie zębów. Aparaty ruchome dzieli się na: mechaniczne, mechaniczno-czynnościowe i czynnościowe. Nowością na rynku są modele przeźroczyste, które chętnie noszą dorośli;
• stałego ‒ który jest w pełni płatny. Zakłada się go na dłuższy czas i mocuje do zębów za pomocą zamków z przytwierdzonymi łukami ortodontycznymi. Do wyboru jest kilka rodzajów aparatów stałych. Są modele metalowe nazywane tradycyjnymi, estetyczne z porcelanowymi zamkami oraz niewidoczne dla oka mocowane w okolicy języka.

Założenie aparatu wymaga kilku wizyt u ortodonty. Cena to wydatek rzędu kilkuset złotych. Koszt aparatu jest zależny od rodzaju materiału, z którego został wykonany.

 

Materiał partnera zewnętrznego